Podatnicy wprowadzający środek trwały do ewidencji ŚT mają do dyspozycji kilka metod jego amortyzacji, w tym podstawową metodę liniową, degresywną, a także uznawaną za najbardziej korzystną amortyzację wg indywidualnych stawek. Atrakcyjność metody amortyzacji wg stawek indywidualnych polega na tym, że pozwala na szybką amortyzację środka trwałego, co przekłada się na szybsze zaliczenie wydatków poniesionych na nabycie środka trwałego w koszty podatkowe. W omawianej metodzie okres amortyzacji uzależniony jest od wartości środka trwałego, a także dotychczasowego okresu używania.
Metoda amortyzacji wg stawek indywidualnych najczęściej znajduje zastosowanie w odniesieniu do amortyzacji samochodów osobowych, gdyż pozwala skrócić okres amortyzacji z 5 lat do 2,5 roku. Ponadto jej zastosowanie może być korzystne dla amortyzacji starego budynku mieszkalnego – pozwala na rozliczenie w kosztach poprzez odpisy kosztów nabycia nieruchomości już w ciągu 10 lat (gdzie w metodzie indywidualnej może to potrwać nawet 66 lat). Ponadto z omawianej metody mogą skorzystać podatnicy wprowadzający do ŚT składniki majątkowe zaliczane do grupy 3-6 i 8 KŚT.
Do jakich środków możemy ją zastosować?
Amortyzacja wg stawek indywidualnie ustalonych ma zastosowanie wyłącznie do środków trwałych ulepszonych lub używanych, które zostały po raz pierwszy wprowadzonego o ewidencji podatnika. O środkach trwałych ulepszonych możemy mówić, jeśli wydatki na ich ulepszenie wyniosły co najmniej 20% ich wartości początkowej (30% w przypadku budynków innych niż niemieszkalne). Z kolei używane środki trwałe to takie, które były wykorzystywane przed wprowadzeniem do ewidencji podatnika przed inny podmiot dłużej niż 6 miesięcy (i odpowiednio w przypadku budynków innych niż niemieszkalne 60 miesięcy).
Należy podkreślić, że to przedsiębiorca zobowiązany jest do udowodnienia, że składnik był używany. Przepisy niestety nie precyzują w jaki sposób podatnik ma wykazać, że wprowadzany przez niego do ewidencji środek trwały był wcześniej używany przez inny podmiot. Należy zatem uznać, że będą to wszystkie wiarygodne dowody, a więc w tym kontekście pomocne będą dokumenty potwierdzające posiadanie środka trwałego przez poprzedniego właściciela a także jego oświadczenie.
Konsekwencje zmiany
I to właśnie w odniesieniu do definicji środka trwałego używanego pojawiła się niekorzystna zmiana od 2021 roku. W świetle nowego brzmienia przepisu podatnik w celu skorzystania z dobrodziejstw amortyzacji wg stawek indywidualnych musi wykazać, że środek trwały przed wprowadzeniem przez niego do ewidencji był wykorzystywany przez inny podmiot przez wskazane okresy. Zmiana niestety ma daleko idące konsekwencje przede wszystkim w grupie podatników, którzy dokonali wykupu środka trwałego z leasingu. Po wykupie środka trwałego po zakończeniu leasingu podatnik nie może już skorzystać z amortyzacji wg stawek indywidualnych z uwagi na niespełnioną przesłankę – środek trwały w ramach leasingu był wykorzystywany przez ten sam podmiot. W nowym stanie prawnym podatnik, który dokonał wykupu z leasingu przykładowo samochodu osobowego będzie musiał amortyzować go wg stawki liniowej prze okres 5 lat (wg stawki indywidualnej okres ten byłby o połowę krótszym).
Znowelizowane zastosowanie w odniesieniu do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji po dniu 31 grudnia 2020r.
Masz pytania? Zapraszamy do kontaktu
